Zadzwoń do nas!
Napisz do nas!
Zakwaterowanie i transport zapewniony przez pracodawcę bez PIT oddelegowanego za granice pracownika – zmiana linii orzeczniczej NSA
NSA w dniu 1 sierpnia 2023 r. wydał przełomowy wyrok, zmieniający dotychczasową linię orzeczniczą sądów administracyjnych(sygn. II FSK 270/21). Wyrok ma ten istotne znaczenie dla podmiotów delegujących pracowników ale może także doprowadzić do prawdziwej rewolucji w rozumieniu obowiązujących przepisów. A wszystko dzięki odwołaniu do przepisów europejskich.
Stan faktyczny sprawy
W przedmiotowej sprawie wszystko zaczęło się od złożenia przez Spółkę wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie PIT, w której wskazała że świadczy usługi w różnych lokalizacjach geograficznych na całym świecie, w tym w głównej mierze na terenie pozostałych państw członkowskich UE. Stałym miejscem pracy zatrudnianych pracowników jest siedziba Spółki, a w momencie podpisywania umowy o pracę zarówno Spółka, jak i pracownik nie są w stanie przewidzieć czy, kiedy i gdzie ten konkretny pracownik będzie musiał zostać oddelegowany. Jak wskazała Spółka taka forma oddelegowania nie stanowi podróży służbowej w rozumieniu przepisów prawa pracy. W czasie i w związku z wykonywaniem pracy przez oddelegowanych pracowników, w miejscu ich oddelegowania, spółka udostępnia tym pracownikom bezpłatnie zakwaterowanie lub też pokrywa w całości koszty związane z ich zakwaterowaniem w miejscu i na warunkach wybranych przez spółkę, organizując i pokrywając też koszty transportu. Wszystko odbywa się w oparciu o podpisywane przez obie strony aneksy do umów o prace, a oddelegowanie nie trwa dłużej niż kilka miesięcy.
W związku z powyższym Spółka sformułowała pytania dotyczące tego czy takie świadczenia związane oddelegowaniem pracowników będą dla nich stanowiły przychód do opodatkowania na podstawie art. 12 ust. 1 uPIT i czy w związku z tym Spółka będzie pełniła funkcje płatnika zobowiązanego do obliczenia, poboru i odprowadzenia do urzędu skarbowego należnego podatku.
Sprawa trafiła do WSA w Krakowie, który w wyroku z dnia 13 sierpnia 2020 r. (sygn. I SA/Kr 444/20) nie zgodził się ze stanowiskiem Spółki i oddalił skargę. W ocenie sądu wydatki ponoszone przez pracodawcę na zapewnienie noclegów dla pracownika w miejscu wykonywania przez niego pracy, z wyłączeniem podróży służbowej, będą stanowić dla pracownika przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 uPIT podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym, od którego płatnik jest obowiązany pobrać zaliczkę na podatek na zasadach określonych w art. 32 uPIT.
WSA w Warszawie w wyroku z dnia 16 marca 2021 r. (sygn. III SA/Wa 2115/20) oddalił skargę spółki na zmianę interpretacji Szefa KAS z dnia 20 lipca 2020 r. (sygn. DPP7.8222.136.2019.OBQ) Sąd stwierdził, że zapewnienie pracownikom nieodpłatnie środka transportu stanowi przychód ze stosunku pracy. Ponadto, WSA w Warszawie w wyroku z dnia 15 września 2020 r. (sygn. III SA/Wa 2847/19) uchylił zaskarżoną zmianę interpretacji Szefa KAS z dnia 23 października 2019 r. dotycząca tej 8 samej spółki w zakresie zapewnienia przez spółkę pracownikom zakwaterowania w czasie oddelegowania ich do pracy za granicą. Spółka wniosła skargi kasacyjne od wyroków WSA w Krakowie i WSA w Warszawie do NSA.
Uzasadnienie wyroku NSA
Choć na pisemne uzasadnienie wyroku podatnicy muszę jeszcze poczekać w ustnych motywach skład orzekający wskazał, że stan faktyczny był związany z oddelegowaniem pracowników, a także czasokresem, na który ta delegacja następuje. Były to krótkie pobyty pracowników, które właściwie niewiele różnią się od podróży służbowych. Jednak regulacje unijne dotyczące pracowników delegowanych wymuszają przyjmowanie tej formuły aneksowania umów o pracę i wskazywania tego miejsca pracy pracowników delegowanych.
Sąd wskazał także jednak w rozpoznawanych sprawach ważny jest kontekst regulacji prawa europejskiego. Chodzi tu o regulacje Dyrektywy 96/71/WE, a także Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/67/UE z 15 maja 2014 r. w sprawie egzekwowania dyrektywy 96/71/WE dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług, zmieniająca rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 w sprawie współpracy administracyjnej za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym, które wskazują, w jaki sposób należy rozpatrywać świadczenia, które są wypłacane pracownikom delegowanym. W tych dyrektywach wskazuje się, że elementem wynagrodzenia dla pracownika nie mogą być koszty transportu, jak i koszty zakwaterowania. Szczegółowo to wynika z przepisów rangi rozporządzeń unijnych, które w hierarchii źródeł prawa mają pierwszeństwo przed przepisami krajowymi.
Ponadto, w sprawie o sygn. II FSK 270/21 NSA mając świadomość tego, że istnieje pewien rozdźwięk pomiędzy przepisami unijnymi a przepisami krajowymi, doszedł do przekonania, że nie może być takiej sytuacji, że w ramach tej samej firmy będą inaczej rozliczani ci sami pracownicy, którzy korzystają z regulacji unijnych i świadczą pracę za granicą (wówczas koszty zakwaterowania i transportu nie powinny być wliczane do ich wynagrodzenia), od tych, którzy świadczą tę samą pracę w ramach oddelegowania na terenie kraju. Z uwagi na tę specyfikę i krótkotrwałość tych pobytów i ten charakter, który jest związany z pracą, z wykonywaniem pracy na terenie innych państw członkowskich, NSA stanął na stanowisku, że przyjęcie tego modelu polskiego, gdzie pracownik powinien być obciążony tymi kosztami (zarówno dojazdu, jak i zakwaterowania) w aspekcie tej sprawy nie zasługuje na akceptację. W związku z tym również w aspekcie krajowym należy uznać, że nie można rozpatrywać tego przychodu pracownika w ramach oddelegowania, które odbywa się na terenie kraju.
Dotychczas NSA jednolicie orzekał bowiem, że koszty zakwaterowania są przychodem pracowników delegowanych do pracy za granicą. Powstaje jednak pytanie, jakie znaczenie praktyczne będzie miał ten wyrok. Kształtowanie linii orzeczniczej w kierunku wyznaczanym przez omawiany wyrok prowadzić może do stanowiska jakoby opodatkowaniu podlegały tylko wynagrodzenia pieniężne, a wartość pozostałych świadczeń, np. pakietów medycznych, ubezpieczenia, czy służbowych samochodów, nie podlegałaby opodatkowaniu. Takie natomiast rozumienie przepisów prowadzić może do oczywistych wypatrzeni systemu podatkowego i licznych nadużyć. Stąd niewątpliwie korzystne dla podatników orzeczenie jest oceniane z dużą rezerwą wśród praktyków prawa podatkowe.
Jeżeli oddelegowujecie Państwo pracowników lub jesteście Państwo w trakcie toczącej się kontroli podatkowej albo sporu przed sądem administracyjnym zapraszamy do kontaktu! Pomożemy Państwu ocenić i wykorzystać wpływ najnowszego orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego na Państwa sprawę.
Przeczytaj także:
9:00 - 16:00
Znajdź nas
Nasza Kancelaria świadczy profesjonalną pomoc prawną w obszarze podatkowym Klientom indywidualnym i przedsiębiorcom. Współpracujemy z radcami prawnymi, adwokatami i rzeczoznawcami majątkowymi dzięki czemu zapewniamy kompleksowe rozwiązania dla naszych Klientów.
Strona www stworzona w kreatorze WebWave
Projekt i wykonanie: SmartPixel
Kancelaria Doradcy Podatkowego Grzegorza Rozbrój
Ul. Marcina Szeligiewicza 1, 40-074 Katowice
NIP: 549-233-12-01
REGON: 384-111-101